Dag lieve mensen van het goede, warme, zonnige leven.

Ik zit inmiddels al een tijdje in Mildura en ik kan zeggen dat ik al aardig mijn draai hier gevonden heb. We zijn hier heen gekomen om te gaan werken in de MFC (Mildura Fruit Compagny) alleen het orange seizoen was nog niet begonnen dus moesten we wachten. Omdat er hier in de buurt niet zo heel veel te doen is zijn we in het hostel gaan vragen of er tijdelijk ander werk was dat we konden doen. Een kwartier later werd er op onze deur geklopt. Er was werk voor ons, maar waar, dat was nog een verrassing. We werden afgezet bij een groot distributiebedrijf waar we eerst een half uur moesten wachten voordat er iemand naar ons toe kwam. Vervolgens werden we weer door iemand anders, met ze 3en op de voorbank gepropt, naar een heel groot wijngaard gebracht. Het lag echt in de middle of niks, maar het was wel erg mooi. Overal waar je keek zag je uitgestrekte wijngaarden, Frankrijk was er niks bij ;-) Verder was het muisstil. Je hoorde alleen een paar vogeltjes fluiten. Reggie en ik moesten hier zucchini flowers plukken. Dat zijn hele mooie gele bloemen die je in dure restaurants als decoratie op je bord krijgt. Toen werden we achtergelaten met z'n 2en. En daar stonden we dan... ons eerste echte fruitpluk baantje! Het werk was simpel, 1 persoon knipte de bloem en de ander stopte het in een box. Het was alleen heel veel bukken en lopen. En de velden lagen ook nog eens op een heuvel. Dit boerenleventje beviel me eigenlijk wel. De mensen zijn allemaal zoveel meer relaxt dan in de stad (alleen al het feit dat we die dag meer gewacht hebben op vervoer, nieuwe aanvoer van werkapparatuur en mensen die vertelden wat we konden doen, dan daadwerkelijk aan het werk zijn geweest). Terwijl we aan het werk waren kwam er ineens een auto aangereden. Dat is mooi dachten we, want we waren aan het wachten op nieuwe boxen. Er stapten twee mannen (groot, dik, vuil op het gezicht, gezamenlijk niet meer dan 3 tanden) uit. Ze begonnen tegen ons te praten, wat we aan het doen waren en voor wie we werkten. Uiteindelijk vroegen ze of we niet voor hun wilden komen werken. Ze hadden namelijk een beanfactory, dan konden we bonen plukken. Dat aanbod hebben we maar afgeslagen. Toen ze vertrokken kregen we nog een leuke tip van de dag: als we zo erg geld nodig hadden konden we ook altijd een rode lamp boven onze kamerdeur hangen.. En dan hadden we alvast 2 vaste klanten haaa! Zucht, het boerenleven..

Aangezien wij erg harde werkers zijn waren we binnen twee dagen plukken door de bloemen heen. Larry, onze baas, was die dag in Melbourne en dus niet aanwezig. We werden wel opgehaald om te komen werken. Eenmaal daar werd ons verteld dat we de coolruimte konden gaan schoonmaken. We kregen een bezem in de hand gedrukt en met een vrolijk gebaar werd ons de coolruimte toegewezen. Dat was dus een balzaal waar je u tegen zegt. In deze ruitmes wordt al het groente fruit dat ze binnen krijgen opgeslagen. Eerst moesten we het uitspuiten en daarna, met een bezem(!!!!) al het water eruit vegen. Na twee uur vegen waren we eindelijk klaar. We wilde onze bezem al aan de kant zetten toen de volgende coolruitme ons al werd toegewezen. Dat was een leuk dagje schrobben en vegen.
De volgende dag waren er nog steeds geen bloemen maar Larry zou wel wat regelen voor ons dat we toch aan het werk konden. Hij zou ook vervoer regelen. Toen we 's ochtends op onze lift stonden te wachten stopte er gewoon een van de grootste vrachtwagens voor onze neus die ik ooit gezien had. Er stapte een man uit die zei dat hij ons een lift naar werk zou geven, maar hij moest eerst even zijn lading ergens lossen. Ik had het gevoel dat ik een ladder nodig had om dat ding in te klimmen maar het lukte gelukkig. Halverwege kreeg onze chauffeur een telefoontje. ‘Dames, ons ritje gaat niet door want achter ons rijdt nino (een collega) en die brengt jullie direct naar het werk'. Dus wij onszelf uit die megatruck gehesen, staat er een NOG grotere vrachtwagen achter ons te wachten.. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen om dat ding in te klimmen maar het lukte. Ik zat met verbazing te kijken hoe hij het voor elkaar kreeg om zo'n bakbeest de rotonde rond te krijgen. Toen dit monster met de vlam in de pijp ons op het werk had gebracht kregen we te horen dat we vandaag trucks konden gaan wassen! Wauw, ik heb mijn portie trucks voor vandaag nog niet gehad.. Samen met een andere jongen hebben we die dag de hele dag trucks in het sopje gezet.. Dat was dan ook meteen de laatste dag dat we voor Larry konden werken.

Het hostel waar we zitten heet Oasis en is voor het grootste gedeelte gevuld met Ieren, dronken Ieren. Een daarvan is Nathan, onze kamergenoot. Ik heb hem geloof ik 1 keer nuchter gesproken. Het eerste wat hij doet als hij opstaat, wat rond 09:00 is, is Goon drinken, op een nuchtere maag. Dan komt hij rond 1 uur de kamer binnengestrompeld, en valt op de grond in slaap. Verder is het een aardige kerel hoor.
Gelukkig werden we na 1,5 week in het hostel opgeroepen voor het orangepacken. We konden eindelijk beginnen! We stonden namelijk als een van de eerste op de packinglist. We moesten allemaal papieren invullen en we kregen een introductie bij de fabriek. De fabriek is dus de MFC. Binnen in de fabriek is het een doolhof van lopende banden, machines en sorteer- en opslagplaatsen. Overal waar je kijkt rollen er Sinaasappels over lopende banden en zitten er vrouwen doelloos voor zich uit te staren en af en toe gooien ze een sinaasappel op een andere lopende band. De afdeling waar ik werk is het orangesorting. Ik sta daar 10 uur per dag achter een lopende band, waar in een hoog tempo sinaasappels overheen rollen. Ik moet dan de slechte eruit halen. Dat is alles, meer kan ik er niet van maken.
Vanaf a.s. maandag begin ik met de nachtdienst. Dan ga ik niet meer werken met sinaasappels maar met mandarijnen! Wat een afwisseling. Ik blijf hier ongeveer 3 maanden werken dus de komende maanden zal mijn leven bestaan uit ´s nachts werken met mandarijnen en sinaasappels, overdag slapen en vervolgens weer werken. Oja dat moet ik er ook nog even aan toevoegen: Ik werk met een muts op en handschoenen aan en ik draag 5 truien over elkaar heen omdat het hier 's nachts vriest! En overdag is het altijd bewolkt en regenachtig en koud!!!! Heel erg Nederlands dus! Het zal wel weer even duren voordat ik een volgend blog ga plaatsen.

Het adres waar ik verblijf is:

Oasis Backpackers
230 Deakin Avenue
Mildura VIC 3502

voor eventuele kaarten, brieven of pakketjes :)

Geniet van het lekkere weer bij jullie, ik ben jaloers!