Sydney

Zaterdag 9 oktober kwamen we aan in Sydney. In het vliegtuig werd er al flink kennis gemaakt met iedereen en het leek net een soort bar. Iedereen stond overal en nergens en bij de ‘bar' kond het personeel onze drukte maar nauwelijks aan. Voordat ik vertrok gingen er al vele verhalen rond, mede door het televisieprogramma Border Security, dat de douane bij Sydney airport heel streng zou zijn en dat ze allemaal regels hebben en strenge mensen daar. In het vliegtuig werd er bij aankomst al uitgebreid met desinfecterende spray rondgegaan dus daar begonnen de zenuwen voor de douane al. Echter bij aankomst kregen we enkel een stempel in ons paspoort, moest je opgeven of je eten mee had en kregen we met een stralende glimlach een hartelijk welkom van niet onaangenaam douane personeel: Welkom in Australia ladies! Anne-Monique en ik keken elkaar op het zelfde moment veelbelovend aan en riepen tegelijk: Australië, here we come!!

We gingen met een bus naar ons hostel en we kregen een tussenstop bij het mooiste uitzichtspunt van Sydney, het Opera house!! De camera's werden massaal uit de tassen gehaald en er werd vrolijk geposeerd. Dat was echt super mooi alleen ik was nog enigszins high van de slaappillen van het vliegtuig dus het ging een beetje langs me heen en ik had nog niet het besef dat ik in Sydney was. Het leek net alsof ik naar een ansichtkaartje van Sydney aan het kijken was.

Hostel

In het hostel hebben wij de grootste kamer met 10 man. Stel je dus voor: een kamer van ong. 3 bij 3 met daarin 5 stapelbedden gepropt plus 10 keer de backpack van iedereen plus de inhoud van de backpack die overal door de kamer zwerft. Dat wordt 2 weken geen slaap dacht ik. Maar het valt heel erg mee. We hebben heel gezellige roomies. Het hostel is ook prima, voor hostelbegrippen dan. Alleen de stapelbedden zijn zo gammel dat als ik of Regina zich omdraait, het hele bed heen en weer gaat. Dat was even wennen. En gelukkig bestaat er nog zoiets als oordoppen, waarmee ik nu beste vriendjes ben geworden. Aan het hostel leventje zelf kan ik trouwens snel wennen. Er is beneden een woonkamer met allemaal hangbanken en een grote tv. Ik zat met een paar andere wat te hangen toen er plotseling andere hostelbezoekers langs kwamen. Come on, were gonna watch the Gladiator!! En zo zat ik plotseling met een man of 20 gezellig in een knusse, donkere woonkamer filmpje te kijken. Briljant!

Het Australian Backpackers programma.

De eerste avond waren we allemaal erg gaar en moe en hadden we een welkomstfeestje met bier en pizza. Dat was erg gezellig want na hooguit 3 uur slaap in ongeveer 3 dagen hadden we niet veel bier om het zijn werking te laten doen. Helaas voor mij viel de combi van 2 dagen rijst uit Bangkok, vliegtuig eten, bier en pizza niet zo goed want de volgende ochtend was ik behoorlijk ziek. Er was een regelmiddag gepland en die kon ik dus helaas niet bijwonen. Maar de mensen van de organisatie zijn super lief en zij hadden mijn papieren ingevuld. ´s avonds gingen we een havencruise maken op een partyboot. Mijn maag was weer een beetje bijgekomen en ik besloot om een poging te wagen om mee te gaan. We gingen naar de haven wandelen door de Botanic Gardens. Een heel mooi park met allemaal bijzondere bomen en planten midden in Sydney. Daar hangen de vleermuizen gewoon aan de bomen en vliegen overal kaketoes om je oren. Heel bizar, zo in hartje Sydney. Na wat opstartproblemen kwam later op de avond toch een leuk feestje los. Het werd toen erg heet binnen in de boot en ik besloot om even op het dek van de boot een luchtje te gaan scheppen. Het was inmiddels donker geworden en toen ik boven op die boot stond, met mijn haren in de wind, keek ik uit op de lichtjes van Sydney en een prachtig verlichte Opera house. Toen ik daar zo stond kreeg ik pas het besef: IK BEN GEWOON IN SYDNEY, IN AUSRALIE, AAN DE ANDERE KANT VAN DE WERELD!!!! Hier had ik maanden naar toe geleefd en ik ben het nu eindelijk gewoon aan het doen! Mijn droom aan het waarmaken!! Mijn avontuur start hier.. Dat was echt mijn australie-momentje.

Dinsdag zijn we gaan surfen. Dat was echt super leuk ook al ben ik geen natuurtalentje. We werden opgehaald met de bus door een paar surfdudes. Die waren echt zo gek als een deur. In de bus leerde ze ons de surfgroet en hoe je how you doing uit moest spreken als surfers onder elkaar. Het klonk meer als een soort gepiep (ee ea eeinn). En bij de surfersgroet steek je je duim en je pink omhoog en roep je: SHAKAMULAKA!!! (mijn nieuwe levensmotto). Op het strand kregen we eerst ‘droog' onze instructies. Het leek wel een yogales op een surfplank. Uiteindelijk in het water is het me gelukt om 1 keer te blijven staan, na ongeveer 50 keer weggespoeld te worden door een golf. Het was echt super leuk om te doen en ik ga zeker nog meer surfen, nouja, pogingen doen om te blijven staan op een surfplank.

De volgende dag hadden we een trip naar de Blue Mountains. Met de spierpijn van het surfen nog in mijn lichaam gingen we in kleine busjes met een gids mee de bergen in. Die gids was echt een typische Outback Jack. Met z'n ranger hoed op gaf hij ons elke keer uitgebreid uitleg over de bomen, het water en de planten. Onderweg hadden we twee van de meest giftige slangen van Australië gezien: de Red dragon snake en de Tiger snake. Daarna reden we naar een plek waar je gegarandeerd kangoeroes zou zien. Toen we daar aankwamen: NIETS!! Nergens een skippy te bekennen. Met een bus vol teleurgestelde backpackers reden we terug richting stad toen onze gids ineens vol op de rem trapte want wie zaten er langs de kant van de weg: A mob of kangaroos! Jeej! Eindelijk had ik m'n eerste gespot! Het was alleen van korte duur want toen we helemaal vol kangoeroe adrenaline het busje uitstapten sloegen ze meteen op de vlucht..

De volgende dag was alweer de laatste dag dat we met de hele groep van Australian Backpackers waren en hadden een afscheidsfeestje in carnaval stijl. Het was heel leuk om te zien hoe iedereen low budget een outfit in elkaar had weten te flansen. Het was een heel leuk afsheidsfeestje dat tot in de late uurtjes door ging. Helaas was het voor mij snel over omdat ik met hoge koorts in bed lag. Maar na twee dagen in bed gelegen te hebben was ik weer helemaal beter. De volgende dag moesten we afscheid van een aantal mensen nemen die meteen door gingen met hun reis. Erg jammer maar hopelijk komen we elkaar weer is tegen ergens in Australië.

Bondi en Manley Beach

Regina heeft een vriendinnetje die voor 2 jaar in Sydney studeert en woont en we hadden zaterdag met haar afgesproken om bij haar thuis te gaan kijken en te gaan lunchen in Bondi. Ze woont bij Tamarama beach, dat vlak bij Bondi ligt en we gingen via de kust lopen naar Bondi. Ik heb natuurlijk ook even het Bondi Rescue team op de foto genomen!! (helaas waren ze op tv leuker dan in het echt..).

Zondag hadden we ook een afspraak. Via een backpackersforum hadden Moon, Mariska en ik in Nederland al is kennis gemaakt met Marleen. Zij is au pair in Syndey, bij Manley beach. We hadden daar met haar afgesproken om te gaan picknicken op het strand met andere au pair meiden in de buurt. We zaten daar heerlijk in het zand omgeven door bos en rotsen uitkijkend over de oceaan. Wat was dat genieten!

Blue Mountains part II

De volgende dag hadden Anne-Monique, Gijsbert, Frank en ik vol energie nog een extra dag Blue Mountains gepland omdat we het zo mooi vonden de vorige keer. Deze keer besloten we om met z'n vieren te gaan zonder gids, gewoon zelf een tocht uit te zoeken. De wekker ging om half 6 omdat we eerst nog even 2.5 uur met de trein moesten reizen (tja, Australië, lange afstanden). Frank was helaas ziek (het is zwaar zo'n eerste week backpacker zijn). Maar het was het zeker waard. Wat was dat mooi. Al klimmend op steile trappetjes langs de rotswanden kwamen we langs prachtige watervallen en veranderde het landschap bij elke hoek die we omsloegen. We waren flink tot rust gekomen en voelden ons helemaal zen. Onderweg waren we nog de Lairbird tegengekomen. Dat is een vogel die alle geluiden van het bos imiteert, dus ook bijvoorbeeld het geluid van een kettingzaag. Die schenen erg zeldzaam te zijn dus wij voelden ons speciaal!

Cairns

Nu is het tijd om Sydney te verlaten en door te vliegen naar Cairns. Dit gaat morgen (woensdag) gebeuren en daar krijgen jullie binnenkort weer een update van! Het waren twee super weken in geweest in Sydney en hele leuke mensen ontmoet die ook mee waren met de jumbo vlucht. Een heleboel vliegen ook naar Cairns, gezellig dus!